Odpowiedzialne optymalizowanie kosztów PFRON w oparciu o wykorzystywanie ustawowych regulacji w tym obszarze wraz z procesem szkoleniowym umożliwiającym wspieranie się dostępnymi instrumentami z obszaru aktywizacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych takich jak:
Odpowiedzialne optymalizowanie kosztów PFRON w oparciu o wykorzystywanie ustawowych regulacji w tym obszarze wraz z procesem szkoleniowym umożliwiającym wspieranie się dostępnymi instrumentami z obszaru aktywizacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych takich jak:
Pedagog z 25 letnim doświadczeniem zawodowym w działaniach z zakresu rehabilitacji społeczno - zawodowej osób niepełnosprawnych.
1500 godzin szkoleniowych pozwoliło jej nabyć doświadczenie, które zaowocowało pracą dla wielu dużych firm i organizacji pozarządowych.
Celem audytu jest analiza możliwych rozwiązań mających na celu minimalizację daniny publicznej na PFRON przy zatrudnieniu osób niepełnosprawnych oraz osiągnięcie korzyści finansowych z tytułu subsydiów.
Analiza ta dotyczyć będzie spełniania ustawowego obowiązku wynikającego z art. 21 ust 1 ustawy
z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z z 2011 roku nr 127, poz.721): Pracodawca zatrudniający co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 2–5 i art. 22, dokonywać miesięcznych wpłat na Fundusz, w wysokości kwoty stanowiącej iloczyn 40,65 % przeciętnego wynagrodzenia i liczby pracowników odpowiadającej różnicy między zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych.
Audyt przeprowadzi:
Przykładowo 100 osobowa firma (w przeliczeniu na pełne etaty) ma ustawowy obowiązek zatrudnienia min. 6 % (6 osób niepełnosprawnych) – jeżeli nie spełni tego obowiązku to zgodnie z zapisem art. 21 Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, winna jest wpłacać tzw. „karę” na PFRON w wysokości – 40,65 % x przeciętnego wynagrodzenia (4 863,74zł) za jedna nie zatrudnioną osobę niepełnosprawną, wynoszącą 1 977,00 zł;
Reasumując, nie zatrudniając żadnej osoby niepełnosprawnej na w/w wymienionym przykładzie firma winna dokonywać comiesięcznych wpłat na PFRON w wysokości (6 x 1 977,00 zł) = 11 862,00 zł.
Dla w/w firmy istnieje możliwość maksymalnego zminimalizowania „kary” na PFRON zatrudniając tylko 2 osoby niepełnosprawne (na 1,5 etatu) ze znacznym stopniem niepełnosprawności u których występuje schorzenie szczególne o którym mowa w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 września 1998 r. w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniżania. Zastosowanie się do zapisów w/w Rozporządzenia upoważnia do obniżenia wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych x 4 (1 osoba niepełnosprawna z współistniejącym schorzeniem liczona jest jak 4 osoby niepełnosprawne) 11 862,00 zł / 1,5 etatu – całkowite zwolnienie z wpłaty
Dzięki powyższemu rozwiązaniu zyskujemy żądanych pracowników nie generujących kosztów związanych z utworzeniem nowych miejsc pracy a zyskujemy zgodnie z ustawowymi regulacjami różnicę między miesięczną „karą” a miesięcznymi kosztami płacy „brutto brutto” za pracowników .
11 862,00 – 4050,00 = 7 812,00 zł oszczędności miesięcznie
Pracodawcy zatrudniającemu osoby niepełnosprawne przysługuje ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego, o ile pracownik ten został ujęty w ewidencji zatrudnionych osób niepełnosprawnych prowadzonej przez PFRON.
Kwoty, o których mowa wyżej, zwiększa się o 600 zł w przypadku osób niepełnosprawnych, w odniesieniu do których orzeczono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe, całościowe zaburzenia rozwojowe lub epilepsję oraz niewidomych.
Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo, a czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.
Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych.
Stosowanie wskazany powyżej norm czasu pracy, nie powoduje obniżenia wysokości wynagrodzenia wypłacanego w stałej miesięcznej wysokości. Godzinowe stawki wynagrodzenia zasadniczego, odpowiadające osobistemu zaszeregowaniu lub zaszeregowaniu wykonywanej pracy, przy przejściu na normy czasu pracy, o których mowa wyżej, ulegają podwyższeniu w stosunku, w jakim pozostaje dotychczasowy wymiar czasu pracy do tych norm.
Pracodawca, który zatrudnia co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy musi dokonywać miesięcznych wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, jeżeli nie osiąga 6% wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych.
Wysokość wpłat stanowi iloczyn 40,65% przeciętnego wynagrodzenia i liczby pracowników odpowiadającej różnicy między zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 6% a rzeczywistym zatrudnieniem osób niepełnosprawnych.
Do liczby pracowników nie wlicza się osób niepełnosprawnych przebywających na urlopach bezpłatnych oraz osób niebędących osobami niepełnosprawnymi zatrudnionych:
Pracodawcy mogą obniżyć wymagany wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, jeżeli zatrudnią osoby niepełnosprawne ze schorzeniami szczególnie utrudniającymi wykonywanie pracy: