wykorzystująca ustawowe „instrumenty” umożliwiające ograniczenie obowiązkowych wpłat na PFRON.
100 osobowa firma (w przeliczeniu na pełne etaty) ma ustawowy obowiązek zatrudnienia min. 6 % (6 osób niepełnosprawnych) – jeżeli nie spełni tego obowiązku to zgodnie z zapisem art. 21 Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, winna jest wpłacać tzw. „karę” na PFRON w wysokości – 40,65 % x przeciętnego wynagrodzenia (5 681,56) za jedna nie zatrudnioną osobę niepełnosprawną, wynoszącą 2 309,55 zł; Reasumując, nie zatrudniając żadnej osoby niepełnosprawnej na w/w wymienionym przykładzie firma winna dokonywać comiesięcznych wpłat na PFRON w wysokości (6 x 2 309,55 zł) = 13 857,00zł
Dla w/w firmy istnieje możliwość maksymalnego zminimalizowania „kary” na PFRON zatrudniając tylko 2 osoby niepełnosprawne (na 1,5 etatu) ze znacznym stopniem niepełnosprawności u których występuje schorzenie szczególne o którym mowa w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 września 1998 r. w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniżania. Zastosowanie się do zapisów w/w Rozporządzenia upoważnia do obniżenia wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych x 4 (1 osoba niepełnosprawna z współistniejącym schorzeniem liczona jest jak 4 osoby niepełnosprawne) 11 862,00 zł / 1,5 etatu – całkowite zwolnienie z wpłaty
Koszt płacy tych osób wynosi przy aktualnej płacy minimalnej:
(1,5 x ok. 3 400,00 zł z wszystkimi narzutami) = 5.100,00 zł
Dzięki powyższemu rozwiązaniu zyskujemy żądanych pracowników nie generujących kosztów związanych z utworzeniem nowych miejsc pracy a zyskujemy zgodnie z ustawowymi regulacjami różnicę między miesięczną „karą” a miesięcznymi kosztami płacy „brutto brutto” za pracowników.